ΨΩΡΙΑΣΗ

Η ψωρίαση είναι μια κοινή χρόνια καλοήθης δερματοπάθεια που συχνά κληρονομείται και η οποία μερικές φορές συσχετίζεται με προσβολές αρθρώσεων και ονύχων. Χαρακτηρίζεται από συμμετρικές σαφώς αφοριζόμενες ερυθρές πλάκες που καλύπτονται από λευκά παχιά λέπια και μπορεί να προσβάλλει έως το 2% του πληθυσμού της Ευρώπης και της Β. Αμερικής. Είναι πιθανόν να κληρονομείται σαν αυτοσωματικός επικρατών τύπος με ατελή διείσδυση. Είναι δυνατόν να εκδηλωθεί σε σημεία του δέρματος όπου συνέβη τραυματισμός (φαινόμενο Koebner).

Οι τραυματισμοί, τα εγκαύματα, οι χειρουργικές τομές, τα πολύ στενά ρούχα είναι δυνατόν να συντελέσουν στην εμφάνιση της νόσου. Μεταξύ άλλων εκλυτικών παραγόντων θεωρούνται οι στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις που μπορούν να προκαλέσουν την εμφάνιση σταγονοειδούς ψωρίασης. Η χρήση αλκοόλ, τα ανθελονοσιακά φάρμακα και η λήψη λιθίου μπορεί να επιδεινώσουν τη νόσο.

Η ψωρίαση μπορεί να είναι πολύ περιορισμένη σε έκταση ή αντιθέτως εκτεταμένη πολλές φορές μπορεί να προσβάλλει μόνο μία περιοχή όπως την γενετική περιοχή ή το τριχωτό της κεφαλής ή τα γόνατα και τους αγκώνες ή τους όνυχες χωρίς να υπάρχουν εκδηλώσεις σε άλλα σημεία.

Αναλόγως της περιοχής του δέρματος που αφορά όπως και της βαρύτητας της κλινικής κατάστασης ταξινομείται σε :

Η προσβολή των αρθρώσεων συμβαίνει σε λίγους ασθενείς που έχουν ψωρίαση στο δέρμα ή τα νύχια. Σε άλλες περιπτώσεις πάντως η προσβολή των αρθρώσεων είναι δυνατόν να συμβεί, χωρίς να διαπιστώνονται σημεία ψωρίασης στο δέρμα.

Ψωρίαση - Θεραπευτική αντιμετώπιση
Η θεραπεία της ψωρίασης εξαρτάται από την έκταση της νόσου, τον τύπο της ψωρίασης, την ηλικία και τη φυσική κατάσταση του ασθενούς, την πιθανότητα άλλων εκλυτικών παραγόντων, όπως stress και κατανάλωση οινοπνεύματος.
Η τοπική θεραπευτική αγωγή της ψωρίασης περιλαμβάνει την τοπική εφαρμογή πίσσας, σαλικυλικού οξέως, τοπικών στεροειδών, διθρανόλης, βιταμίνης D3 και παραγώγων αυτής (όπως καλσιποτριόλης) και όλες αυτές οι θεραπείες είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό μεταξύ τους.

Πολλοί ασθενείς παρατηρούν ότι η ψωρίασή τους βελτιώνεται ή και καθαρίζει τελείως μετά από έκθεση στον ήλιο. Είναι λοιπόν λογικό να χρησιμοποιούνται τεχνικές μέθοδοι παραγωγής υπεριώδους ακτινοβολίας (φωτοθεραπεία) όταν λείπει το φυσικό ηλιακό φως. Η υπεριώδης ακτινοβολία Β (290-320 nm) φωτοθεραπεία TLO1 είναι η πιο κατάλληλη.Σε περιπτώσεις βαριάς ψωρίασης, όπως στην ερυθροδερμική μορφή ή τη γενικευμένη φλυκταινώδη μορφή ή ακόμα και την υποξεία μορφή ψωρίασης, αλλά και την εκτεταμένη κοινή ψωρίαση μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες συστηματικές θεραπείες. Μεταξύ αυτών η μεθοτρεξάτη, η ετετρινάτη και η φωτοχημειοθεραπεία (PUVA), αλλά επίσης η κυκλοσπορίνη και πιο πρόσφατα οι βιολογικές θεραπείες.